Wielkopolska, kraina zlokalizowana w dorzeczu środkowej i dolnej Warty zróżnicowana pod względem etnograficznym. Wyróżniono tu aż 106 grup regionalnych i nazw ludności wiejskiej. Tak duża różnorodność zapoczątkowała niezwykle interesującą kulturę ludową Wielkopolski, na którą składają się tańce i śpiewy regionalne, lokalna gwara i zwyczaje oraz tradycyjna kuchnia.
Stary Rynek, serce dawnego Poznania wraz z siecią wiekowych uliczek pełni dzisiaj funkcję największej turystycznej atrakcji miasta. Stąd rozchodzą się turystyczne szlaki do innych interesujących miejsc związanych z historycznym dziedzictwem Poznania, jak choćby Ostrów Tumski czy Dzielnica Zamkowa. Koziołki poznańskie, symbol stolicy Wielkopolski, pojawiają się w południe nad tarczą zegarową w środkowej wieżyczce fasady ratusza.
Jeżyce, Łazarz i Wilda te trzy dawne podpoznańskie wsie rozwijające się kiedyś z dala od miejskich murów zostały wchłonięte przez miasto, a dzisiaj są imponującym zespołem architektury eklektycznej i secesyjnej, jakiego próżno szukać w innych miastach Polski.
Goszcząc w Poznaniu, koniecznie trzeba skorzystać z okazji obejrzenia jego pięknych okolic. O terenach na południe od Poznania na lewym brzegu Warty mówi się, że to muzeum krajobrazu polodowcowego. Nic dziwnego, że objęto je ochroną i tworzą dzisiaj Wielkopolski Park Narodowy. Nieco dalej rozciągają się nadwarciańskie łąki i Rogaliński Park Krajobrazowy z rezydencją Raczyńskich i skupiskiem kilkusetletnich dębów. Na północ z kolei rozciąga się puszcza Zielonka – jeden z częściej odwiedzanych przez poznaniaków zielonych terenów w sąsiedztwie Poznania. Wielkopolski Park Narodowy to najpiękniejszy rejon turystyczny w okolicach Poznania, który stworzył ustępujący lodowiec. Na przestrzeni 75 km2 występują tu wszystkie charakterystyczne elementy krajobrazu polodowcowego – jeziora rynnowe, głazy narzutowe, wzgórza morenowe, czyli owalne pagórki zwane kemami i drumlinami, oraz wały przypominające potężne nasypy kolejowe, zwane ozami. Obszar wysoczyzny przecinają potężne zagłębienia wyżłobione przez przepływające kiedyś pod czapą lodowca wody. W rynnach tych leżą jeziora: Dymaczewskie, Witobelskie, Góreckie, Rosnowskie, Chomęcickie, Budzyńskie, Jarosławieckie, Kociołek, Skrzynka, Lipno, Wielkowiejskie i Trzcielińskie. Jezioro Góreckie uznaje się za najpiękniejsze w Wielkopolskim Parku Narodowym. Rynna, w której leży, ma kształt rogalika. Taflę urozmaica duża, porośnięta drzewami Wyspa Zamkowa z ruinami zameczku zbudowanego w 1825 r. przez Tytusa Działyńskiego w prezencie ślubnym dla siostry Klaudyny z Działyńskich Potockiej.
Rogaliński Park Krajobrazowy leży w dolinie Warty na południe od Poznania między Puszczykowem, Mosiną i Śremem. Utworzony został w 1997 r. dla ochrony jednego z największych w Europie skupisk kilkusetletnich dębów szypułkowych. Chroni on naturalny krajobraz podmokłych terenów w dolinie Warty z unikatową, niezmienioną przez człowieka rzeźbą terenu powstałą w wyniku oddziaływania wód płynących. Wśród 1500 tutejszych dębów pomników przyrody najsłynniejsze są trzy: Lech, Czech i Rus, o obwodach 926, 726 i 635 cm. W parku znajdują się dwa rezerwaty przyrody: krajobrazowy Krajkowo, obejmujący tereny podmokłe nad rzeką Wartą (w okolicy wsi Krajkowo) z koloniami czapli siwej i miejscami lęgowymi rzadkich ptaków, a także florystyczny Goździk Siny w Grzybnie, ustanowiony dla ochrony goździka sinego.
Jest najbardziej urozmaiconym krajobrazowo fragmentem Równiny Wrzesińskiej. Za sprawą leżących w jej obszarze dziewięciu jezior należy do najchętniej odwiedzanych rejonów turystycznych pod Poznaniem. Największe jest Jezioro Bnińskie o długości 4,5 km, nad którego brzegami w Bninie i Błażejewku znajdują się ośrodki wypoczynkowe z kąpieliskami. Drugim pod względem wielkości jest Jezioro Kórnickie, również zagospodarowane turystycznie. Na jego wschodnim brzegu leży Kórnik, na zachodnim – las zwany Zwierzyńcem, gdzie znajduje się doświadczalny obszar leśny Instytutu Dendrologii PAN