Nad Pekinem wciąż dominuje słynny portret Mao Zedonga, lecz współczesna stolica Chin prawie w niczym nie przypomina miasta z czasów jego dyktatury. Zmiana widoczna jest wszędzie – w ubiorze (nie spotyka się już mundurków, a tradycyjne stroje są rzadkością), w nowych technologiach (wszechobecne są telefony komórkowe), w całkowicie zakorkowanych ulicach oraz morzu dźwigów budowlanych i coraz to nowych drapaczy chmur. Wśród szkła i stali prześwituje jednak stary Pekin i ta właśnie mieszanka starego i nowego jest najbardziej fascynująca.
Zwiedzając Pekin nie wolno pominąć Zakazanego Miasta, Letniego Pałacu, Świątyni Nieba, Wieży Dzwonu oraz najnowszego kompleksu olimpijskiego. Ze względu na bogatą tradycję religijną Chin – od I wieku n. e. rozkwitały tu takie systemy religijne jak konfucjanizm, taoizm i buddyzm – niezwykle ciekawe są tu również miejsca kultu. Mimo, że większość świątyń i klasztorów została zniszczona podczas rewolucji kulturalnej, kilka przetrwało i zostało odnowionych – w tym świątynia Lamy oraz Świątynia Konfucjusza.
Koniecznie trzeba zobaczyć również Wielki Mur Chiński. Najlepiej przeznaczyć na to cały dzień, gdyż położony jest on w pewnej odległości od miasta. Przepiękne widoki rozciągają się z najlepiej zachowanego odcinka muru w okolicy Badaling.
Hutongi to charakterystyczne dla Chin wąskie ulice, przy których budowano tradycyjne parterowe domki, ciasno przylegające do siebie. Mimo, że wiele hutongów zostało wyburzonych i zastąpionych nową zabudową, nadal można obejrzeć wiele z tych, które jeszcze pozostały. Hutongi przeznaczone dla zamożniejszych mieszkańców miasta można znaleźć na południe od Wieży Dzwonu, na ulicy Di’anmen. Niektóre zostały przebudowane i powstały przy nich małe hotele, bary, restauracje i sklepy.
Wielką atrakcją, szczególnie dla dzieci, będzie pekińskie zoo, gdzie można zobaczyć pandy i wspaniałe akwarium.
Plac Tiananmen, nazywany także Placem Niebiańskiego Spokoju jest największym na świecie placem publicznym, mogącym pomieścić aż 1 milion osób. Jego powierzchnia obejmuje 49 ha i jest trzy razy większa od Placu Czerwonego w Moskwie, który był punktem odniesienia dla Mao. Chciał zbudować plac większy niż mieli jego sowieccy “sojusznicy”. W 1949 roku na Placu Tiananmen Mao Zedong ogłosił powstanie Chińskiej Republiki Ludowej, a w 1989 r. miały miejsce krwawo stłumione protesty studenckie.
Nad placem dominuje słynny ogromny portret Mao.Na zachodnim krańcu znajduje się Wielka Hala Ludowa. Codziennie o wschodzie słońca flaga Chin jest wciągana na maszt, a o zachodzie opuszczana. Podczas przemarszu żołnierzy do Zakazanego Miasta przez Bramę Niebiańskiego Pokoju ruch na placu jest wstrzymywany.
Zakazane Miasto to miejsce, gdzie niegdyś znajdował się pałac cesarski, w którym mieszkała dynastia Ming i Qing. Zwykli obywatele nie mieli tam wstępu i stąd pochodzi nazwa. Pałac powstał w XIV wieku, ale z powodu pożarów i innych kataklizmów był kilkakrotnie przebudowywany. Na terenie Zakazanego Miasta znajduje się 6 pałaców i 800 mniejszych budowli, w których jest blisko 10 tys. Pokojów, sal i mnóstwo ogrodów.
Wielki Mur, budowany przez okres 1100 lat jest jednym z najwspanialszych zabytków na świecie. Ten gigantyczny system obronny ma długość ponad 4830 km. W niektórych miejscach jest na tyle szeroki, że mogły po nim przejeżdżać wozy konne. Mur stworzony był jako zapora przed najeźdźcami z północy, ale był również granicą między terenami, na których mieszkańcy prowadzili osiadły tryb życia i uprawiali ziemię, a koczowniczym życiem w górach. Mur zbudowany jest z cegły i kamienia i wypełniony ziemią – mówi się również, że ciałami robotników, którzy zginęli podczas jego budowy. Niektóre odcinki muru, głównie w pobliżu Pekinu, zostały odnowione.
W wielu miejscach, w tym w Badaling czy w Mutianyu można wspiąć się na mur lub wjechać kolejką linową. Te miejsca są bardzo popularne wśród turystów i można znaleźć tu sklepy z pamiątkami, stoiska z przekąskami, teatry, a nawet park rozrywki.
Pałac, będący niegdyś letnim domem rodziny cesarskiej, położony jest wśród wzgórz, lasów i nad pięknym jeziorem. Na terenie Pałacu znajduje się kilka rezydencji, otoczonych ogrodami, mostami, pawilonami i wieżami. Choć część pałacowych skarbów została rozkradziona, nadal można tu podziwiać bogactwa dynastii Qing. Warto zwrócić uwagę na marmurową replikę łodzi, zbudowaną na zlecenie ostatniej cesarzowej z funduszy przeznaczonych na rozbudowę floty oraz na przepięknie ozdobiony Długi Korytarz, biegnący wzdłuż jeziora. Po jeziorze można popływać smoczą łodzią, ale na tę atrakcję jest zwykle tłum chętnych. Za dodatkową opłatą można zobaczyć trzypoziomową scenę operową, chlubę Cesarzowej wdowy.
Świątynia Nieba, znajdująca się w Parku Tian Tan, na południe od centrum Pekinu, jest wielkim kompleksem budowli taoistycznych. Wybudowana w XV wieku, była celem pielgrzymek cesarskich i miejscem rozbudowanych ceremonii, podczas których modlono się o dobre zbiory. Do Świątyni nie dopuszczano zwykłych obywateli. Kompleks składa się z kilku okrągłych budowli, przystrojonych niebieskimi kafelkami. W Pawilonie Modlitwy o urodzaj, stojącym na marmurowym tarasie, można podziwiać klejnoty koronne. Cały trzypiętrowy budynek został wybudowany beż użycia gwoździ, kołków i cementu. W XIX wieku, po pożarze został całkowicie odbudowany. Spacer po otaczającym budynki świątynne parku jest wielką przyjemnością.
W Pekinie znajdziemy większość tradycyjnych chińskich artykułów, jak jedwab, artykuły haftowane, dywany, naczynia zdobione techniką cloisonne, rzeźby z jadeitu oraz perły. W mieście coraz większą popularnością cieszą się centra handlowe. Znajdziemy w nich typowe zachodnie marki, jak również kawiarnie, takie jak Starbucks, czy Costa Coffee. W centrach handlowych i bardziej ekskluzywnych sklepach ceny są stałe i nie podlegają negocjacjom.
Na targach pereł można znaleźć piękną biżuterię, ale perły równie dobrej jakości, a w dużo niższych cenach dostępne są i w innych miejscach. Okazyjne ceny ubrań zazwyczaj są na wielu pekińskich bazarach. Ubrania i akcesoria znanych projektantów można kupić w sklepach oraz na bazarach, ale należy uważać, ponieważ wiele z nich to podróbki.
Na bazarach i w małych sklepach należy się targować – jest to wręcz wskazane. Można to robić używając kalkulatora, do momentu aż osiągniemy cenę satysfakcjonującą obie strony.
Za czasów Mao Zedonga, w całym Pekinie było zaledwie kilka setek restauracji. Dziś są ich tysiące i serwują kuchnię z niemal każdego zakątku świata. Znajdziecie tu wszystkie głównie sieciowe restauracje, a od Igrzysk Olimpijskich znacznie wzrosła również liczba restauracji międzynarodowych. W Pekinie można także spróbować kuchni regionalnej, np. ostrej kuchni seczuańskiej lub kantońskich pierożków dim sum. Będąc w Pekinie nie można sobie również odmówić doskonałej kaczki po pekińsku.
Najlepszy street food można znależć na stoiskach nocnego bazaru w Donghuamen, a także na oświetlonej chińskimi lampionami i słynącej z małych barów z przekąskami ulicy Wangfujing,. Z kolei na Ulicy Duchów znajdują się dziesiątki lokali serwujących kociołki hot pot.