Londyn

Tamiza

Mapa Tamizy mówi równie dużo o rzece, jak i o Londynie. Rzeka płynąca na północ od Hampton Court Palace jest jeszcze wąska, za śluzą Teddington poddana jest oddziaływaniu wpływów dalekiego Morza Północnego. Zakolami przepływa obok dawnych wiosek Twickenham, Richmond, Kew, Chiswick i Barnes, które już dawno wchłonął Londyn. Następnie Tamiza skręca na wschód do centrum miasta. Ostatnie osiem z 34 londyńskich mostów położonych jest bardzo blisko siebie, obsługują samo serce miasta: Westminster i City. Za ostatnim mostem, Tower Bridge, wody poszerzającej się rzeki wolno opływają cypel Isle of Dogs i przeciskają się przez wielkie metalowe szczeliny zapory Thames Barrier, chroniącej Londyn przed powodziami.

City

Wiele z burzliwych 2000 lat miasta można prześledzić na mapie. Dwa wzgórza, nadające się do obrony, zwróciły uwagę Rzymian: Ludgate, na którym obecnie stoi katedra św. Pawła i Cornhill. Tutaj, 6,5 km od morza, można było przeprawić się przez rzekę, spiąć mostem jej żwirowe koryto. Północny brzeg był solidny, a strumienie z Highgate i Hampstead dostarczały jej wody; Walbrook przepływał przez nową osadę, a dopływ Fleet stanowił jej zachodnią granicę.

St. Paul’s Cathedral

Katedra św. Pawła jest kościołem katedralnym diecezji londyńskiej – kościołem londyńczyków, w odróżnieniu od Opactwa Westminsterskiego, które jest świątynią narodową. Katedrę ufundował król Ethelbert z Kentu dla mnicha Mellitusa. Obecna katedra, piąta na tym miejscu, jest jedyną barokową katedrą Anglii, jedyną z kopułą, w całości zbudowaną pod kierunkiem jednego architekta Christophera Wrena.

Westminster

Westminster, polityczne i królewskie centrum kraju, odznacza się zupełnie inną atmosferą niż handlowe City. Ta druga londyńska osada, oddalona od City o nieco ponad 3 km w górę rzeki, powstała 1000 lat później, na zupełnie inaczej ukształtowanym wybrzeżu i z innym przeznaczeniem. W odróżnieniu od mocno zagęszczonego City jest to dzielnica pałaców, otwartych przestrzeni, budowli użyteczności publicznej, wiąże się raczej z polityką narodową niż z międzynarodowymi finansami, obejmuje nieogrodzone królewskie posiadłości, nie zaś ogrodzony murami i strzeżony port.

Westminster Abbey

Opactwo Westminsterskie – łatwo zrozumieć, jak wielkie wrażenie w średniowiecznym Londynie musiał wywierać ten olbrzymi kościół, najwyższa gotycka świątynia w kraju, a także jego rozległy teren i budynki.

Palace of Westminster

Pałac Westminsterski – nadbrzeżny pałac w stylu wiktoriańskiego gotyku, znany jako budynek Parlamentu, ze sławną wieżą zegarową Big Ben, jest najnowszym pałacem Londynu, wzniesionym na miejscu poprzedniego. 16 października 1834 r. pożar strawił stary pałac, londyńską rezydencję monarchów od Wilhelma Zdobywcy do Henryka VIII. Nawet po przeniesieniu się Henryka do Pałacu Whitehall w 1530 r. pałac Westminster pozostał siedzibą rządu i tak jest do dziś.

Buckingham Palace

Stosunkowo skromny pałacyk Diuka Buckingham z 1705 r. zniknął zupełnie pod kolejnymi przybudówkami królewskich komnat, wspaniałymi dziełami sztuki i imponującą fasadą.

Przed żelaznym parkanem gromadzą się ludzie podczas uroczystości, by pozdrowić królową i rodzinę królewską, pojawiającą się na balkonie wielkiej centralnej kolumnady. Londyńska rezydencja monarchy jest centralnym punktem stolicy.

National Gallery

Galeria Narodowa – jedna ze wspanialszych na świecie. Zbiory obejmują ok. 2000 obrazów, w tym wiele arcydzieł europejskiego malarstwa od XIII do XIX wieku. Jest to zbiór stosunkowo niewielki, toteż turysta może po obejrzeniu całości wrócić do wybranych sal bądź eksponatów i przyjrzeć im się dokładniej.

Piccadilly Circus

Piccadilly Circus to centrum rozrywkowego Soho. Zaprojektowany przez Nasha w 1819 r.

plac stanowił część wymarzonego przez księcia regenta połączenia Carlton House z Regent’s Park. To ruchliwe skrzyżowanie ulic z posągiem Erosa pośrodku uległo zmianie w chwili wytyczenia Shaftesbury Avenue w latach 80. XIX wieku. W 1893 r. postawiono statuę Erosa, która szybko stała się symbolem Londynu.

British Museum

Muzeum Brytyjskie – największe muzeum Wielkiej Brytanii obejmuje zbiory archeologiczne i etnograficzne. Muzeum ma dziewięć oddziałów, zajmuje 5,5 ha powierzchni, zatrudnia 1200

osób, przyjmuje rocznie ponad 6 mln zwiedzających, przechowuje ponad 4 mln eksponatów, od prehistorycznych kości do fragmentów ateńskiego Partenonu, od całych sal asyryjskiego pałacu do cudownej złotej biżuterii. Jest to żywe muzeum: ekspozycja zmienia się codziennie, odbywają się wystawy okresowe. Muzeum bogaci się niemal każdego dnia: tutaj trafia większość brytyjskich odkryć archeologicznych, częste darowizny, a także nowe zakupy.

Science Museum

Nawet osoba w najmniejszym stopniu niezwiązana z nauką nie oprze się urokowi brytyjskiego Muzeum Nauki, gdzie zdobycie informacji często wymaga znacznie bardziej aktywnego uczestnictwa niż czytanie objaśnień i oglądanie eksponatów. W 1909 r. muzeum się usamodzielniło, a w 1913 r. przeniosło się do budynku Richarda Allisona. Wysokie okna i duże puste przestrzenie domu towarowego były wprost idealne. Można tu było oddać pełnię

ekscytacji towarzyszącej odkryciom naukowym w ciągu wieków. Po tym muzeum łatwo się poruszać.

Natural History Museum

Zarówno kolekcja licząca ponad 68 milionów okazów i milion książek i rękopisów, jak i ogromny budynek Muzeum Historii Naturalnej mogą trochę zniechęcać. Jednak to przyrodnicze muzeum stara się, by eksponaty i wiedza były jak najbardziej przystępne i zajmujące dla publiczności, nie tracąc przy tym funkcji edukacyjnej. Słynna wystawa dinozaurów świadczy o tym, czego możemy się nauczyć o ewolucji zwierząt z tych bardzo starych kości.

Harrods i sklepy Knightsbridge

Nawet największy miłośnik zakupów nie może od razu „zaliczyć” Harrodsa, tak jak największy wielbiciel sztuki nie może „zaliczyć” Muzeum Brytyjskiego. Harrods jest olbrzymi. Jego trzysta działów na siedmiu piętrach zajmuje powierzchnię 8 hektarów. Codziennie personel liczący 4000 osób obsługuje 35 tys. klientów i przyjmuje do kas ok. 1,5 mln funtów.

Hampton Court Palace

Pałac Hampton Court dla turysty jest najciekawszym ze wszystkich pałaców królewskich w Londynie: są tu dwa zespoły komnat królewskich (kameralne z okresu Tudorów i reprezentacyjne proj. Wrena), liczne ogrody (Tudorów, holenderski, Labirynt) i dwa wspaniałe parki (Hampton Court i Bush). Nad zachowaniem tych zabytków pracuje teraz olbrzymi zespół specjalistów.

Tower of London

Londyńskie Tower, najlepiej zachowany brytyjski średniowieczny fort wtłoczony między smukłe wieżowce City, zapomniany przez większość londyńczyków, ale zawsze popularny wśród turystów. W istocie Tower to nie jest tylko fort, jest tam pałac, więzienie, miejsce egzekucji, kaplice i muzea. Od czasów Wilhelma Zdobywcy, który rozpoczął jej budowę zaraz po swoim podboju w 1066 r. Tower zawsze służyła królom. Obecnie obejmuje 7,2 ha powierzchni i jest najmniejszą dzielnicą Londynu, jej mieszkańcy to 18 rodzin.

Tower Bridge

Budowę jednego z najnowszych mostów w Londynie rozpoczęto w 1886 roku. Miał rozładować tłok na innych mostach w City i pozwolić dużym statkom wpływać do górnego basenu londyńskiego portu.