Kostaryka

Wyprawa na Kostarykę jest praktycznie równoznaczna z ekoturystyką – to wycieczka, która obejmuje edukację na temat środowiska i promuje ochronę zasobów naturalnych. W kraju znajduje się wiele parków narodowych i rezerwatów przyrody, w których zamieszkują różne gatunki ptaków, ssaków, gadów i roślin lasów deszczowych. Zdumiewająca jest szczególnie liczba gatunków ptaków: na tak małym obszarze jest ich ok. 850.

Zróżnicowany krajobraz naturalny Kostaryki, w połączeniu z dużą ofertą aktywności na świeżym powietrzu i dbałością o środowisko naturalne, sprawiają, że kraj ten zajmuje czołowe miejsce, jeśli chodzi o najszczęśliwsze miejsca do życia na Ziemi.

Sporty ekstremalne i inne atrakcje

Turyści mogą zjechać tyrolką w lesie deszczowym, wybrać się na rafting, wspiąć się na wulkan, zrelaksować na plaży z białym piaskiem, pooglądać kolorowe życie morskie podczas nurkowania lub dołączyć do dalekomorskiej wyprawy na ryby. To dlatego tak wiele osób decyduje się na spędzenie wakacji na Kostaryce: w ciągu ostatnich dziesięciu lat liczba odwiedzających wzrosła ponad pięciokrotnie, a turystyka stała się wiodącym sektorem gospodarki.

Kraj przoduje także w sportach ekstremalnych, w tym w windsurfingu, kolarstwie górskim, raftingu, wspinaczce i nurkowaniu. Ci, którzy wolą mniej forsowny wypoczynek mogą podziwiać aktywne wulkany, wybrać się na rejs statkiem w dół rzeki, kolejką linową po lesie deszczowym lub zdecydować na emocjonujący przejazd tyrolką, których jest tu kilkadziesiąt.

Mimo, że jest to mały kraj – w najwęższym miejscu tylko 120 km oddziela Ocean Spokojny od Morza Karaibskiego – Kostaryka ma jedne z najbardziej zróżnicowanych krajobrazów na świecie. Jej wybrzeże to zarówno piaszczyste plaże i jak i lasy namorzynowe, a wnętrze usiane jest wulkanami i skalistymi łańcuchami górskimi, gęstymi lasami deszczowymi i mnóstwem niezwykłych tropikalnych roślin.

Półwysep Oso

Najbardziej odludnym regionem na Kostaryce jest Półwysep Oso w południowej części Puntarenas. Znajduje się tu prawdziwa dżungla lasów deszczowych i jedna z najbardziej zróżnicowanych ekokultur świata. Dżungla jest trudna do przejścia, a turyści muszą uzyskać zgodę na zwiedzanie okolicy.

Około 25% powierzchni kraju zostało objęte ochroną, a Kostaryka zdobyła reputację kraju przyjaznego dla środowiska i tytuł lidera, jeśli chodzi o jego ochronę.

W Kostaryce popularne są repliki biżuterii prekolumbijskiej, biżuteria z kamieni półszlachetnych, ceramika Guaitil, tradycyjne, miniaturowe, malowane wozy zaprzężone w woły, ręcznie malowane pióra, rzeźby z drewna i wyroby skórzane. Bardzo poprawiła sie jakość rękodzieła, a na szczególną uwagę zasługują piękne drewniane miski i pudełka.

Produkty spożywcze

Lokalne produkty spożywcze, takie jak kawa, rum, likier kawowy, orzechy makadamia i serce palmy znajdziemy w każdym hotelowym sklepie z pamiątkami, a także w sklepach sieci Cafe Britt – na terenie całego kraju. Kawa jest dość tania, ale polecamy wybrać rodzaje przeznaczone na eksport. Kostarykanie wierzą w działanie medycyny ludowej, dlatego na wielu bazarach obecne są stoiska z leczniczymi ziołami, roślinami i przyprawami.

San Jose

Największy wybór towarów znajdziemy w San Jose, szczególnie w okolicach Plaza de la Democracia i na głównym bazarze. Sprzedawcy oferują tu wszelkiego rodzaju pamiątki, wyroby skórzane, biżuterię i rękodzieło. Na targu Stowarzyszenia Rzemieślników kupimy reprodukcje prekolumbijskiej złotej biżuterii i rzeźby z drewna, a na bazarze w La Casona niedrogie prezenty. W Muzeum Złota Prekolumbijskiego w Plaza de la Cultura znajdziemy ręcznie wykonane repliki obiektów muzealnych, a także współczesną biżuterię.

Miejscowości Moravia i Sarchi, położone ok. 48 km na zachód od San Jose słyną z doskonale zaopatrzonych sklepów z rękodziełem, a w licznych galeriach w centrum stolicy kupimy dzieła lokalnych artystów.

Duża część Avenida Central w centrum San Jose zamknięta jest dla ruchu pojazdów i tworzy deptak handlowy. Jest to największa ulica handlowa w Ameryce Łacińskiej, z wielką liczbą różnorodnych sklepów. Ekskluzywne butiki znajdują się w Multiplaza Escazu, dużej galerii handlowej, oferującej także restauracje i kino.

Smaczne lokalne jedzenie dostępne jest w całym kraju, zarówno w wyśmienitych restauracjach, mniejszych lokalach, food courtach w centrach handlowych oraz rodzinnych barach, zwanych soda.

San Jose może pochwalić się znakomitymi restauracjami, z których wiele mieści się w dawnych rezydencjach potentatów kawowych, przerobionych na małe hotele. Szczególnie polecamy restauracje w Hotel Grano de Oro i El Oasis w hotelu Santo Tomas. Warto także wybrać się do dzielnicy Amon, słynącej z takich małych, doskonałych lokali hotelowych.

Ponieważ Kostaryka jest bardzo popularnym miejscem wśród Europejczyków, znajdziemy tu bardzo dobre restauracje międzynarodowe, m.in. szwajcarskie, niemieckie, włoskie, greckie, czy chińskie.

Obiadowe casado

W porze lunchu oferowane są zestawy obiadowe casado, składające się zazwyczaj z czarnej fasoli, ryżu, picadillo (pokrojone w kostkę warzywa i mięso), mięsa oraz juki lub madury (smażony banan). Na śniadanie często podawana jest gallo pinto (czarna fasola i ryż) – narodowa potrawa Kostaryki – z sosem salsa lizano. Na Karaibach, do gallo pinto dodawany jest kokos.

Inne lokalne specjały to palmito (serca palmy, zazwyczaj podawane w sałatce) i cajeta (deser z mleka i cukru). Popularna jest boca – przekąska z różnymi dodatkami, np. smażonymi ziemniakami, juką, pieczoną rybą lub mięsem. Koniecznie spróbujcie tamale i corvina (okoń morski), a – jeśli nie lubicie flaków – uważajcie na mondongo.

Kostaryka słynie z przepysznych owoców tropikalnych, takich jak mango, papaja, ananas, melon i zapote, z których robione są soki i orzeźwiające batido (koktajle).

Kawa

Najpopularniejszym gorącym napojem kraju jest oczywiście kawa, a najlepszym sposobem, aby poznać tajniki jej uprawiania i rozkoszować się jej wyśmienitym smakiem jest wizyta na jednej z plantacji, np. Cafe Britt Coffee w Heredii. Jest tu także duży sklep z pamiątkami oraz restauracja. Kostaryka była pierwszym krajem w Ameryce Środkowej, który zaczął uprawiać kawę (w 1808 roku) i banany (w 1870). Kawa na Kostaryce jest często nazywana grano de oro, czyli ziarna złota.